Search for: [Abstrakt = "Społecznym celem gospodarki kreatywnej jest – znane już z historii myśli ekonomicznej – dążenie do „ukreatywnienia” jak największego wolumenu czasu jak największej liczby osób. Czas pracy wypełnia wykonywanie czynności zawodowych przewidzianych dla danego zawodu\/specjalności. To one \(a dokładniej zawody i specjalności ujęte w najnowszej polskiej klasyfikacji\: KZiS 2016, opartej na Międzynarodowym Standardzie Klasyfikacji Zawodów ISCO\-08, rekomendowanym do badań w krajach UE przez Eurostat\) stanowią obiekt badań. Celem badawczym \(poznawczym\) jest wykazanie, iż istnieje „luka kreatywności”, tzn. wiele zawodów\/specjalności z tej klasyfikacji nie ma charakteru kreatywnego, czyli nie jest zorientowanych na tworzenie wartości poznawczych i\/lub estetycznych i\/lub pragmatycznych \(utylitarnych\), zarówno wyróżnianych w psychologii twórczości, jak i uwzględnianych w raportach dotyczących ekonomii kreatywności. Cel metodyczny stanowi opracowanie sposobu pomiaru tak zdefiniowanej „luki kreatywności”. Jako metodę badawczą zastosowano analizę treści wszystkich zawodów\/specjalności z KZiS 2016 \(w liczbie 2455, ujętych w 10 wielkich grup zawodów i specjalności, 43 dużych, 133 średnich i 445 elementarnych\) oraz 15 obszarów gospodarki kreatywnej \(reklama, architektura, rynek sztuki, rzemiosło artystyczne, wzornictwo przemysłowe, moda, film, muzyka, sztuki performatywne, przemysł wydawniczy, badania i rozwój, oprogramowanie, zabawki i gry analogowe, radio i telewizja, gry elektroniczne\), wyodrębnionych przez J. Howkinsa – jednego z najważniejszych autorów rozważanej problematyki. W przypadku możliwości dokonania przyporządkowania zawodu\/ specjalności do któregoś z tych obszarów określano rodzaj tworzonych wartości. W wyniku analizy stwierdzono, iż rodzaje tych wartości \(poznawcze, estetyczne, pragmatyczne\) niejednokrotnie współwystępują. Następnie przeprowadzono analizę ilościową. Przedstawiono autorską propozycję zoperacjonalizowania „luki kreatywności” jako różnicy pomiędzy 100% a wyrażonym w procentach udziałem zawodów\/specjalności kreatywnych \(w różnych obszarach\) dla grupy wielkiej w KZiS 2016, do której zostały one zaszeregowane. Okazało się, iż tego rodzaju zdefiniowanie „luki kreatywności” jest bardzo użyteczne i dostarcza wiarygodnych wyników. Luka ta dla wszystkich zawodów\/specjalności KZiS 2016 wynosi 87,5%. W przypadku aż sześciu grup wielkich\: pierwszej \(przedstawiciele władz publicznych, wyżsi urzędnicy i kierownicy\), piątej \(pracownicy usług i sprzedawcy\), szóstej \(rolnicy, ogrodnicy, leśnicy i rybacy\), ósmej \(monterzy\), dziewiątej \(pracownicy wykonujący prace proste\), dziesiątej \(siły zbrojne\), stwierdzono, że „luka kreatywności” wynosi 100%. Najniższa jej wielkość występuje dla grupy wielkiej siódmej \(78,9%\), drugiej \(79,2%\) i trzeciej \(85,8%\), czyli dla\: robotników przemysłowych i rzemieślników\; specjalistów\; techników i innego średniego personelu. Najbardziej „nasyconym” kreatywnymi zawodami\/specjalnościami jest rzemiosło artystyczne \(22,1\-procentowy udział w ogólnej liczbie kreatywnych zawodów\/specjalności\), przemysł wydawniczy \(20,8%\) oraz badania i rozwój \(19,5%\). Z pewnością tok przeprowadzonego postępowania badawczego może być doskonalony. Warto byłoby – ze względu na poznawcze walory porównywania wyników w czasie w związku ze stałymi aktualizacjami klasyfikacji zawodów i specjalności – ten tok wystandaryzować, tym bardziej iż określanie kreatywnych zawodów\/specjalności jest ważne dla statystyki zatrudnienia w gospodarce kreatywnej, a także – dla poradnictwa zawodowego \(kształtowania świadomości osób podejmujących decyzje zawodowe na temat zróżnicowania udziału kreatywnych treści w poszczególnych zawodach\/specjalnościach\)"]
