@misc{Marszk_Adam_Funkcje_2013, author={Marszk, Adam}, year={2013}, rights={Wszystkie prawa zastrzeżone (Copyright)}, description={Ekonomia = Economics, 2013, Nr 1 (22), s. 110-126}, publisher={Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu}, language={pol}, abstract={Celem artykułu jest zbadanie wpływu sektora bankowego na sferę realną gospodarki w Indiach i określenie, w jakim stopniu oddziałuje pozytywnie, a w jakim stanowi barierę rozwojową. Do przeprowadzenia analizy wykorzystano informacje dotyczące indyjskiego sektora bankowego, pochodzące z różnych źródeł, przede wszystkim z indyjskiego banku centralnego. Znaczna część analizy oparta jest na interpretacji wybranych danych statystycznych. W pierwszej części tekstu omówione zostały teoretyczne propozycje dotyczące zależności między działalnością banków a sferą realną. Cztery podstawowe funkcje banków to zwiększanie efektywności alokacji zasobów (poprzez ocenę ryzyka projektów inwestycyjnych), mobilizacja oszczędności (możliwość składania depozytów prowadzi do zwiększenia stopy oszczędności), ograniczanie ryzyka (płynności i kredytowego) oraz zmniejszanie kosztów transakcyjnych (w sferze realnej i finansowej, w której wynika z korzyści skali osiąganych przez banki). Następna część artykułu poświęcona jest historii i obecnej sytuacji sektora w Indiach. W wyniku prowadzonej przez kilkadziesiąt lat polityki całkowitej kontroli państwa nad bankami, rola banków prywatnych oraz zagranicznych jest niewielka, a dominują banki państwowe (określane jako banki publiczne), których efektywność jest niższa. Mimo przeprowadzanej od początku lat 90. XX wieku liberalizacji branży zakres kontroli państwowej jest nadal szeroki i przejawia się przede wszystkim w nakładaniu minimalnych limitów kredytów, które muszą być kierowane do tzw. sektorów priorytetowych, w tym rolnictwa, małych i średnich przedsiębiorstw, handlu detalicznego oraz w formie kredytów hipotecznych. Limity są wysokie i wynoszą 40% dla banków krajowych i 32% dla banków zagranicznych. Stanowi to istotny problem dla banków, ponieważ portfel tego typu kredytów jest niskiej jakości i znaczny ich odsetek jest klasyfikowany jako kredyty zagrożone. Sektor bankowy jako całość jest słabo rozwinięty w stosunku do krajów bogatszych, pod względem zarówno rozmiarów (mierzonych wartością depozytów i kredytów w stosunku do PKB), dostępności, jak i jakości oferowanych usług (niewielka aktywność banków na najludniejszych obszarach wiejskich i miejsko−wiejskich, niska liczba bankomatów i kart płatniczych). O zacofaniu świadczy również niska wartość udzielanych kredytów w odniesieniu do depozytów, nie tylko znacznie niższa niż w krajach wysoko rozwiniętych, ale też niż w pozostałych krajach grupy BRIC, do której zaliczane są Indie. Banki indyjskie udzielały kredytów głównie przedsiębiorstwom z sektora przemysłowego (45% łącznej wartości) oraz z sektora usługowego (ok. 24%). Pozytywnie, biorąc pod uwagę istotne bariery rozwoju Indii, należy ocenić wysoki odsetek (14%) kredytów udzielonych przedsiębiorstwom infrastrukturalnym, zwłaszcza w branży produkcji i dystrybucji energii elektrycznej − przerwy w dostawach prądu są poważnym problemem dla zakładów produkcyjnych. Na podstawie wymienionych i innych danych dotyczących różnych aspektów funkcjonowania banków w Indiach należy stwierdzić, że spełnia on swoje funkcje makroekonomiczne w ograniczonym zakresie. Funkcje mobilizacyjna i zmniejszania kosztów transakcji nie są realizowane dostatecznie z powodu niskiego stopnia nasycenia usługami bankowymi. Funkcja alokacyjna, związana z poprawą efektywności alokacji kapitału, a także funkcja ograniczania ryzyka − również są wypełniane w niewielkim stopniu, głównie z powodu rządowego programu wsparcia dla wybranych sektorów i związanego z nim wysokiego odsetka kredytów zagrożonych}, title={Funkcje sektora bankowego w gospodarce: przypadek Indii}, type={artykuł}, keywords={Indie, sektor bankowy, banki komercyjne, funkcje systemu bankowego, banking sector, commercial banking, banking sector functions}, }